یاران یادمان شهدا

جنگ و تجاوز به ایران تازه انقلاب کرده شکوهمندش ، دوران سخت و طاقت فرسایی را برای مردمانش رقم زد.

حضور پررنگ و ایثارگرانه مردم ایران بزرگ اسلامی در جبهه های نبرد ، توانست جلوی زیاده خواهی های دشمن تا دندان مسلح که به پشتیبانی همه رقمه غرب و شرق مجهز بود را بگیرد.

اگر نبودند نیروهای مردمی و کمکهای مردمی ، که حتی آن چند دانه تخم مرغ پیرزن روستایی که از خوراک خودش زده و برای رزمندگان میفرستادند، سرنوشت جنگ و ایران و مردم ایران معلوم نبود چه ها میشد!

حال در این عرصه ، نسلی دیگر پشت نسل وارد جامعه ایران بزرگ شده اند.ودشمنی ذبونتر و ویران کننده تر از آن جنگ تحمیلی ، قداره به کمر بسته تا نابود کند همه چیز این نسل جدید را.

آنان که رفتند و جنگیدند و از مال و جان خود مضایقه نکردند، که ایران بزرگ اسلامی مردمانش در امنیت و آرامش و رفاه و... زندگانی کنند.

اما چه شد؟

چرا روز به روز اوضاع اقتصادی ، مالی و رفاهی مردمان روبه بهبودی نگذاشت؟

و چرا بیکاریها آنقدر زیادشد که به سونامی بیکاری برخورد کردیم.؟

و راه چاره چیست؟

راه چاره مثل زمان دفاع مقدس حضور پرشور و شعور مردم در ریشه کن کردن بیکاری میباشد.

مردم باید دست در دست هم بدهند و با ایجاد کارآفرینی و اشتغالزایی برای نسل جوان خود درآمد ایجادنمایند.

شهیدان دولتمرد مردمی ایران همیشه سرافراز ، در اوایل پیروزی شکوهمند مردمی ایران اسلامی ،همزمانی آن با جنگ تحمیلی ، بار سنگینی حرکت به جلوی مردم را بیشتر میکرد.

همه تلاش میکردند تا خلاء نبود رئیس جمهور(محمدعلی رجایی) و نخست وزیر(محمدجواد باهنر) را با همتی بیشتر پر کنند تا جایی که امام (ره) فرمدند اگر رجایی و باهنر نیستند خدا که هست.!! واین جمله عظمت مردان سکانداردولت که خلوص از مردمی بودن آنهاست بیان میکند.

آمدن دولتمردانی که بتوانند راه و سیر وسلوک آنان را طی کنند؟یا اینکه آنقدر غرق در زیورآلات دنیا شده اند ، فراموششان شد.

اشتباه نکنید هر ساله یادشان را زنده نگه میدارند. آنهم فقط برای ریا و جلوه فروشی . اما راهشان و سیر مسیر و روش آنان حسابی فراموش شد.

جامعه مان را ببینید. مردم. جوانان.شهرها.روستاها.

همه و همه حرف از فراموشی ارزشها میدهد.

بیایید بار دیگر باخودمان و از خودمان شروع کنیم.

برای ایرانی آباد و سربلند.

شهداء و  زنده نگهداشتن یاد و خاطره آنان قسمتی از تاریخ هر جامعه زنده ایست.

هر جامعه زنده ، با فرهنگی که از تاریخش به ارث برده ، سنگ محکش زده میشود.

هر چه از فرهنگ  و تاریخ غنی ، جامعه فاصله بگیرد ، هجمه های داخلی و خارجی بر نسل جدیدش بیشتر خواهد شد.

نسل جدید که همچو موم خامی قابلیت شکل پذیری و پذیرش اصالتی را دارد ، تحت تاثیر ناهنجاریهای و بی ارزشها قرار گرفته و آهنگ وا نفسا بر تاریخ پر از شور و هیجان خود خواهد زد.

انتقال دستاوردها و اهداف تمدن غنی با روشهای متدوال و به روز تا جاییکه از تبلغ و قصه گویی سینه به سینه ، به فضاهای مجازی برای بیان واقعیات و حقایق تاریخ و تمدن یک جامعه باید بهره جست.

گذشته تمدن ایران بزرگم چی بوده و آن نسل رشید که برای سربلندی ایران و ایرانی جان فدا کردن تا حال حاضر که هنوز برای صلابت ایران شکوهمند در عرصه بین اللمل دارد تلاش میکند بازگو کردنش ، حفظ و انتقال تاریخ و فرهنگ از نسلی به نسل دیگر است.